Struktura kryształu.

Był taki film Krzysztofa Zanussiego "Struktura Kryształu" (1969). Film jak na dzisiejsze czasy już mocno archaiczny, chociaż w treści dość uniwersalny. Wydawać się może, że film ten nie ma nic wspólnego z poniższym zdjęciem . Ale to tylko pozór i to pozór mylący. Na pierwszy rzut oka rzeczywiście punktów stycznych brak - ale dzieje się tak jedynie na poziomie merytorycznym, na poziomie narracji, opowieści, historii. Szukać trzeba na zupełnie innych płaszczyznach. Zdjęcie poniższe zrobiłem na filmie też już dzisiaj prawie muzelanym, choć nie tak leciwym jak wspomniane wyżej dzieło Zanussiego. Pod wpływem leżakowania przez nie wiem ile lat i nie wiem w jakich warunkach, delikatna warstwa kryształków srebra, którą pokryta została błona filmowa, przeistoczyła się w strukturalną, koronkową teksturę, nadającą temu zupełnie świeżemu zdjęciu muzealnego charakteru. Mocno leciwy Film Foma PAN F21, który dostałem od mojego starszego kolegi Marka Lasyka (zobacz TUTAJ) odwdzięczył się pięknym, pajęczym i misternym jak arabeska ornamentem. Struktura kryształu.
Tyle pisania. A na zdjęciu Elka. 

Make-up: Kasia Świebodzińska
Stylizacje: Ela i Kasia.

Niebawem będzie więcej zdjęć z tej sesji. Gdzieś tu, albo tam.

Modlitwa niewierzącego

Modlitwa o deszcz, o słońce, o wszystko, co się może zdarzyć tylko po to, aby więcej się nie zdarzało. Zdjęcia dzieci są jak modlitwa niewierzącego, dziękczynna za łaskę, za dar.

Fragment (21)

Obłoki

Wtedy spuszczam oczy i czuję wicher, co przeze mnie wieje, palący, suchy.

Ulotność

  Barwy ze słońca są. A ono nie ma
Żadnej osobnej barwy, bo ma wszystkie.
I cała ziemia jest niby poemat,
A słońce nad nią przedstawia artystę.
Kto chce malować świat w barwnej postaci,
Niechaj nie patrzy nigdy prosto w słońce.
Bo pamięć rzeczy, które widział, straci,
Łzy tylko w oczach zostaną piekące.

Niechaj przyklęknie, twarz ku trawie schyli
I patrzy w promień od ziemi odbity.
Tam znajdzie wszystko, cośmy porzucili:
Gwiazdy i róże, i zmierzchy i świty. 

Czesław Miłosz (Słońce - Poema Naiwne)

Powroty

Pierwsze zdjęcie z tegorocznych wakacji. I nie ostatnie. Zaczynam wysyp. Prawdopodobnie przez kilka najbliższych wpisów królować będą podobne nastroje i tematy. Choć być może - wcale jednak tak nie będzie.Nikt nie wie jak będzie.

Zdjęcia z wakacji

Z ubiegłego roku. Lato, plaża, namioty, deszcz, mgła. Nic się nie zmienia. Tak samo jak rok, jak pięć lat temu. I tak będzie tego roku. I za rok, i za dziesięć. Wierzę.

Zdjęcia bardzo luźne.

Fragment (20)

Stary cykl. Odżywa po 4 latach przerwy.

Artystyczna, nowoczesna fotografia ślubna.

Zamek Korzkiew.

Krew (17)

Tuż przed odjazdem.

Lucinda

Lucinda jest kelnerką w jednej z setek małych restauracji na paryskim Montmartre. Do Paryża przyjechała z Kongo, kiedy miała 7 lat. Świetnie mówi po francusku, angielsku i z łatwością, jaką obdarzone są afrykańskie narody, powtarzała nasze polskie zdania. Ma synka, którego portret ma wytatuowany na ręce. Do Kongo nie chce wracać z powodu toczącej się wojny domowej.

Ilford FP 4 PLUS, Kiev 88