Marek Piekarczyk - zdjęcia

Wykonałem sesję portretową, której bohaterem był Marek Piekarczyk - legendarny wokalista polskiej grupy metalowej TSA, juror programu Voice of Poland.
Po więcej zdjęć zapraszam tutaj: MAREK PIEKARCZYK, fot. Jacek Taran

A tutaj jedno zdjęcie:

Andrzej Grabowski

"Żeby było dobrze" - to tytuł wywiadu, który ukazał się we wczorajszym wydaniu "Tygodnika Powszechnego". Z Andrzejem Grabowskim o życiu, o dzieciństwie i marzeniach rozmawiam jedenastoletnia Hania Łabędzka. Tekst został zilustrowany moim zdjęciem. Krótką sesję zdjęciową wykonałem w ciasnej garderobie Teatru im. Słowackiego. Zapraszam

Link do wywiadu:
"Żeby było dobrze"

Zdjęcia - Jacek Taran dla Tygodnika Powszechnego

Uchodźcy

Ludzie na zdjęciach to Kurdowie, uchodźcy z Iraku, z okolic Shingalu. 3 sierpnia 2014 doszło do oblężenia ich miasta przez oddziały ISIS. Na skutek działań wojennych zostało ono całkowicie zniszczone, a tysiące jego mieszkańców musiało opuścić swój dom. Ich sytuację pogarszał fakt, że nie są muzułmanami, to jazydzi - ich wyznanie było równoznaczne z wyrokiem śmierci wydanym przez bojówki ISIS. My Polacy, wrzucamy ich wszystkich do jednego worka z etykietą "uchodźcy", a przecież każdy z nich ma swoje imię, historię, swoje lęki, marzenia i obawy. Spotkałem się z nimi w Niemczech, gdzie znaleźli schronienie i próbują na nowo ułożyć sobie życie.

Zdjęcia wykonane aparatem Kiev 88, film tmax400, obiektyw 80/2,8. Jedno zdjęcie aparatem Nikon D810.

1.Gawri, 53 lata, żona Aliasa, gospodyni domowa. Alias i Gawri to rodzice Faezy, Faeza, Hadiyi i Dilkhwaz (na zdjęciach poniżej). Ich najstarsza córka zaginęła w czasie oblężenia Shingalu przez oddziały ISIS. Teraz wiedzą, że żyje, ale ciągle pozostaje w Iraku.

2.Alias Ali, 53 lata. Przez 20lat prowadził w Iraku firmę przewozową, ostatnie 12 lat przed wojną pracował jako taksówkarz.

 

3.Faeza, 25 lat. W Iraku pracowała jako pielęgniarka, najpierw w Shingalu, potem w Duhok, gdzie przebywała w obozie dla uchodźców. Uczy się języka niemieckiego, aby jak najszybciej wrócić do swojego zawodu.

4.Sardel, 8 lat, syn Faezy. W czasie drogi do Niemiec został dotkliwie pobity w Turcji.

5.Sandro, 4 lata, młodszy syn Faezy. Gdy przyjechali do Niemiec mówił tylko dwa słowa "mama" i "terrorysta"

6.Faez Alias, 24 lata, Studiował przez 2 lata elektronikę na University of Information Technology and Communication of Mosul. Będąc w obozie uchodźców w Duhok kontynuował naukę na wydziale matematyki University of Duhok.

7.Hadiya, 33 lata. W Iraku przez 10 lat pracowała jako fryzjerka.

8.Dilkhwaz, 31 lat, w Iraku pracowała w sklepie

9. Bayan, 21 lat. Studiowała medycynę na University of Duhok. W kraju udało się jej ukończyć pierwszy rok studiów. Po ucieczce do Niemiec pracuje jako pomoc w szpitalu. Marzy o powrocie na studia medyczne.

10.Yasir, 27 lat. W Iraku zdał maturę i założył firmę remontową. W Niemczech szybko znalazł pracę w firmie z branży metalowej.

11.Khonaf, 25 lat, w Iraku pracowała w sklepie jako sprzedawczyni, żona Yasira.

12.Fawzia, 25 lat, uczyła się w College of Medicine Mosul, pielęgniarka. W Niemczech chce wrócić do swojego zawodu.

13.Menisa, 25 lat, w Iraku była właścicielką firmy krawieckiej.

14.Sandi, 3 lata, córka Menisy, urodziła sie w obozie dla uchodźców.

15.Saadun, 27 lat, ukończył studia z informatyki na University of Information Technology and Communication of Mosul

16.Saeed, 18 lat, gimnazjum w Iraku zdążył zaliczyć do 9 klasy. Kontynuuje naukę w Niemczech.

17.Khalfa, 54 lata, ciotka, gospodyni domowa

18.Amena, 33 lata, w Iraku pracowała jako sprzedawczyni

19. Faris, 18 lat, gimnazjum w Iraku przerwał w 10 klasie, na dwa lata przed maturą. Obecnie odbywa staż w Urzędzie Miasta. Świetnie mówi po niemiecku i angielsku.

20. Ghaza, 52 lata, tesciowa Faezy, gospodyni domowa.

Dzień dziecka.

Analogowo, wiankowo. Ostatnie dziecko, które chce pozować do zdjęć. Kiev 88, Ilford hp5 albo fp4, pamięć zawodzi.

Byku

Bartek lubi rock'n'rolla i potrafi przygotować pyszne jedzenie. To wystarczający powód, żeby zrobić mu zdjęcie.
Aparat Kiev 88, Ilford HP5.

Grzegorz

Jezuita. Mądry, otwarty, odważny. Radykalny w głoszeniu prawdy i Ewangelii. Publicysta portalu Deon.pl, bloger, nazywany "kato-celebrytą", chętnie cytowany przez Gazetę Wyborczą, Onet, rzadziej przez media bliżej związane z kościołem. Jedyny znany mi ksiądz, który otwarcie przyznaje się do tego, że jest antyklerykałem. Jego blog "Bóg jest dobry" ma tysiące czytelników, wielu z nich to ateiści i ludzie luźno podchodzący do spraw wiary i religii, poszukujący. Nie boi się mówić prawdy, ma odwagę mówić głośno o sprawach, o których wielu boi się nawet myśleć.

Moje pierwsze spotkanie z Grzegorzem było jak wiele rzeczy w życiu - przypadkowe, ale mocno poruszające. Może kiedyś napiszę o tym więcej. Cieszę się bardzo, że zdążyłem z tą krótką sesją, bo okazało się, że Grzegorz za kilka dni opuszcza Kraków na długo. Bardzo dziękuję.

Dziewczynka w trawie

Portretowo. Tak jak lubię. Ze słońcem. Nic nie mam do napisania, kiedy jest tak dobrze.

 

Kontynuacje jesienne

Grudzień bez śniegu, zima bez śniegu, lato bez śniegu. Lubię te spacery ciepłe niedzielne, złoto kipi z drzew, a pod złotem już szaruga, burość i nostalgia. I mimo, że każdego roku to samo, każdego roku wąż zjada swój ogon i odradza się na nowo, to jednak nic nie jest na nowo. Wszystko się zmienia, wszystko jest inne.

Tak było w marcu 2012 - a taki był listopad 2015:

Portretowo-urodzinowo.

Jeszcze na moment urodziny Zofii. Dziecięce garden-forrest-birthday-party. Ktoś tak kiedyś fotografował - jeździł po świecie i fotografował napotkanych ludzi na rozciągniętej byle jak i byle gdzie szmacie. Nie pamiętam kto. Było to dawno - na pewno o wiele wcześniej niż wyprodukowano aparat, którym robiłem te zdjecia: radziecki Kiev 88. Jedna z mam dziewczynki ze zdjecia napisała mi, że te fotografie budzą jej własne wspomnienia. I to jest przecież najważniejsze w fotografii. Dziękuję.

Zdjęć jest dziewięć - najlepiej ogląda się je w postaci slide-show, wystarczy kliknąć w pierwsze zdjecie.

Dojrzewanie

"Na przestrzeni stosunkowo krótkiego czasu zachodzą radykalne zmiany fizyczne i psychiczne. Sam proces dorastania jest niezwykle skomplikowany. W teoriach zajmujących się wiekiem dorastania często można spotkać takie określenia: "kryzys", "okres burzy i naporu", "nowe narodziny". Pojęcia te w swoim potocznym znaczeniu odzwierciedlają niezwykłą intensywność zjawisk psychicznych, niepokoje i liczne trudności, jakie nurtują młodzież."

zdjecia slubne krakow

Kasprzyk

Z Kasprzykiem poznaliśmy się rzuceni przypadkiem do sąsiadujących ze sobą pokojów w akademiku UJ "Piast". Szybko okazało się, że zamiłowanie do podróży, wschodu, fotografii, to są cechy, które nas łączą i pozwalają egzystować w bardzo przyjaznym sąsiedztwie. Jak się później okazało - pozwalają tę znajomość utrzymywać przez wiele lat. I mimo tego czasu, ciągle nie wiem czy ja tego Kasprzyka Pawła naprawdę dobrze znam, czy może jednak nie.