Fragment (23)

Toasty.

Zamek w Ogrodzieńcu

Kto w młodości nie lubił czytać przygód Tytusa, Romka i A'Tomka? Wszyscy lubiliśmy. Była jedna taka księga, chyba XI, w której Tytus z kolegami ratowali zabytki. Latali wielkim żelazkiem od jednego do drugiego obiektu i chronili przed zniszczeniem, odnawiali, pomagali, edukowali. Było wesoło i pouczająco - jak to zwykle u Tytusa.  W ostatnią niedzielę odwiedziliśmy rodzinnie zamek w Ogrodzieńcu. Teren wokół zamku, jego najbliższe otoczenie przyprawia o wymioty. Niestety takich miejsc w Polsce jest wiele. Przydałaby się taka Tytusowa ekipa w Ogrodzieńcu, która by posprzątała, albo chociaż uporządkowała cały ten kolorowy burdel wokół zamku. Te budy, szyldy, plakaty, badziewne pamiątki i inne klamoty, spod których zamku już prawie nie widać.
A może ktoś ma inne zdanie?

Walka z cieniem

Czym jest dla karateków walka z cieniem wiedzą nawet najbardziej początkujący adepci tej pięknej sztuki walki. Czym walka z cieniem jest dla fotografa? Wszystko zależy czy w swych zmaganiach ze światłomierzem opowie się po stronie światła czy cienia, po jasnej czy ciemnej stronie.... tak czy siak - nagrodą będzie gubiący szczegóły, przerażająco potężny kontrast. Ale jak mawiali starożytni Rzymianie (choć chyba nie znali karate) dum pugnas, victor es :)

Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" Kraków, mali karatecy z Akademii Karate Tradycyjnego - Niepołomice.


 Zobacz też: Karate Kid i Strażak Sam

Fragment (22)

Brama, zastawa, stopa, szlaban, śloga - takie tam... w drodze Pana Młodego do Pani Młodej, albo ich obojga do kościoła. Wykupić się można gorzałką lub w wersji miejskiej - piniondzem!

I rzekł Bóg...

...i to było dobre.

W wersji polskiej udział wzięli:

• Morze - Bałtyckie 
• Plaża - piaskowa 
• woda - zimna 
• fala - porywająca i spieniona 
• kobieta - ubrana (niepotrzebnie)

W tak pięknych okolicznościach

Cholerny ten leżak, susza wywarła wielkie spustoszenie, maliny już się kończą.
Koniec lata. Noce zimne. Ostatnie zdjęcie.

Niestety odwieczny zegar bije nieubłaganie. Lato, jesień, szkoła, wrzesień. Wszystko zmierza powoli ku porze snu, by wybudzić się ponownie za kilka miesięcy. Jak każdego roku - w tak pięknych okolicznościach przyrody i niepowtarzalnej.

Dobre lato

Dobre lato. Można usiąść gdzieś, na chodniku albo w polu się położyć, wszystko jedno, zamknąć oczy, a słońce dobre, ciepłe opada na powieki, całe lato masz na powiekach, bo lato to jest słońce dobre, ciepłe. Więc leżysz sobie na kamiennej płycie miejskiego cmentarza albo w trawach leżysz między niebem a ziemią, wszystko jedno, i to jest takie w słońcu dobre, ciepłe zamarzanie 

Edward Stachura "Jeden dzień"

Ilford FP4+
Kiev 88
Plaża, wiatr, chmury.

Struktura kryształu.

Był taki film Krzysztofa Zanussiego "Struktura Kryształu" (1969). Film jak na dzisiejsze czasy już mocno archaiczny, chociaż w treści dość uniwersalny. Wydawać się może, że film ten nie ma nic wspólnego z poniższym zdjęciem . Ale to tylko pozór i to pozór mylący. Na pierwszy rzut oka rzeczywiście punktów stycznych brak - ale dzieje się tak jedynie na poziomie merytorycznym, na poziomie narracji, opowieści, historii. Szukać trzeba na zupełnie innych płaszczyznach. Zdjęcie poniższe zrobiłem na filmie też już dzisiaj prawie muzelanym, choć nie tak leciwym jak wspomniane wyżej dzieło Zanussiego. Pod wpływem leżakowania przez nie wiem ile lat i nie wiem w jakich warunkach, delikatna warstwa kryształków srebra, którą pokryta została błona filmowa, przeistoczyła się w strukturalną, koronkową teksturę, nadającą temu zupełnie świeżemu zdjęciu muzealnego charakteru. Mocno leciwy Film Foma PAN F21, który dostałem od mojego starszego kolegi Marka Lasyka (zobacz TUTAJ) odwdzięczył się pięknym, pajęczym i misternym jak arabeska ornamentem. Struktura kryształu.
Tyle pisania. A na zdjęciu Elka. 

Make-up: Kasia Świebodzińska
Stylizacje: Ela i Kasia.

Niebawem będzie więcej zdjęć z tej sesji. Gdzieś tu, albo tam.

Modlitwa niewierzącego

Modlitwa o deszcz, o słońce, o wszystko, co się może zdarzyć tylko po to, aby więcej się nie zdarzało. Zdjęcia dzieci są jak modlitwa niewierzącego, dziękczynna za łaskę, za dar.

Fragment (21)

Obłoki

Wtedy spuszczam oczy i czuję wicher, co przeze mnie wieje, palący, suchy.

Ulotność

  Barwy ze słońca są. A ono nie ma
Żadnej osobnej barwy, bo ma wszystkie.
I cała ziemia jest niby poemat,
A słońce nad nią przedstawia artystę.
Kto chce malować świat w barwnej postaci,
Niechaj nie patrzy nigdy prosto w słońce.
Bo pamięć rzeczy, które widział, straci,
Łzy tylko w oczach zostaną piekące.

Niechaj przyklęknie, twarz ku trawie schyli
I patrzy w promień od ziemi odbity.
Tam znajdzie wszystko, cośmy porzucili:
Gwiazdy i róże, i zmierzchy i świty. 

Czesław Miłosz (Słońce - Poema Naiwne)

Powroty

Pierwsze zdjęcie z tegorocznych wakacji. I nie ostatnie. Zaczynam wysyp. Prawdopodobnie przez kilka najbliższych wpisów królować będą podobne nastroje i tematy. Choć być może - wcale jednak tak nie będzie.Nikt nie wie jak będzie.

Zdjęcia z wakacji

Z ubiegłego roku. Lato, plaża, namioty, deszcz, mgła. Nic się nie zmienia. Tak samo jak rok, jak pięć lat temu. I tak będzie tego roku. I za rok, i za dziesięć. Wierzę.

Zdjęcia bardzo luźne.

Fragment (20)

Stary cykl. Odżywa po 4 latach przerwy.

Artystyczna, nowoczesna fotografia ślubna.

Zamek Korzkiew.

Krew (17)

Tuż przed odjazdem.

Lucinda

Lucinda jest kelnerką w jednej z setek małych restauracji na paryskim Montmartre. Do Paryża przyjechała z Kongo, kiedy miała 7 lat. Świetnie mówi po francusku, angielsku i z łatwością, jaką obdarzone są afrykańskie narody, powtarzała nasze polskie zdania. Ma synka, którego portret ma wytatuowany na ręce. Do Kongo nie chce wracać z powodu toczącej się wojny domowej.

Ilford FP 4 PLUS, Kiev 88

nude

Odsłony tej jednej sesji skąpo pokazywały się na moim blogu już dwa razy. Raz TUTAJ i jeszcze raz w wersji analogowej TUTAJ. Dzisiaj ostatnia część. Zapraszam.

 

 Modelka Justyna. Sesja, Kraków, Studio Kawa.

Karate Kid i Strażak Sam :-)

W Niepołomicach jak co roku na początku wakacji rządzą mali karatecy - Letnia Akademia Karate Tradycyjnego to coroczna, tygodniowa impreza organizowana dla najmłodszych adeptów tej szlachetnej sztuki walki. Dzieci przez tydzień nie tylko intensywnie ćwiczą, ale mają też dużo czasu na zdobywanie wiedzy, nowych doświadczeń i przede wszystkim wakacyjną rozrywkę. Co jednak najważniejsze - dla najmłodszych jest to bardzo ważny czas przeznaczony na doskonalenie własnych charakterów - naukę wytrwałości, odwagi, pokory, serdeczności, dobrego serca i ducha walki. Czyli tego wszystkiego czym jest budo - droga wojownika. Dzisiejszy trening, przeprowadzony na rynku miasteczka, połączony był z pokazem ekipy strażackiej. Jak widać mali karatecy chętnie włączyli się do wspólnej zabawy. Dużo zdjęć. Zapraszam.