* * *
Ty silna noc. Do ciebie nie dosięga
ni płomień ust, ni chmur przejrzystych cień.
Słyszę twój głos po ciemnych snu okręgach
i świecisz tak, jakby nadchodził dzień.
Ty jesteś noc. W miłości leżąc z tobą
odgadłem los i bojów przyszłych zło.
Ominie plebs, a sława przejdzie obok
i pryśnie muzyka, jak butem tknięte szkło.
Wrogowie mocni są, a ziemia nazbyt wąska
i ty, kochana, jesteś wierna jej.
U ziemskich wód czarnego bzu gałązka,
wiatrem przygnana z niewiadomych kniej.
Ogromna mądrość, dobroć nie-kobieca
jest w twoich kruchych rękach, o Śmiertelna.
I blask poznania na czole prześwieca:
Stulony księżyc, nierozwita pełnia.
Czesław Miłosz
z tomu „Trzy zimy”
Udało się. Rok 2011 będzie rokiem Czesława Miłosza. Kołtuńskie obelgi nie pierwszy raz okazały się za słabe w starciu z wielkością poety. Dokładnie 30 czerwca 2011 minie setna rocznica urodzin Miłosza.
Te zdjęcia zrobiłem mu w 1997 roku tuż po spotkaniu ze studentami Uniwersytetu Jagiellońskiego. Promował wówczas jeden ze swoich najpiękniejszych tomów prozy poetyckiej "Piesek przydrożny". To 13 lat temu, trudno uwierzyć.
Co było wielkie
Co było wielkie, małem się wydało.
Królestwa bladły jak miedź zaśnieżona.
Co poraziło, więcej nie poraża.
Niebiańskie ziemie toczą się i świecą.
Na brzegu rzeki, rozciągnięty w trawie,
Jak dawno, dawno, puszczam łódki z kory.
Montgeron, 1959
Czesław Miłosz zmarł 14 sierpnia 2004 zmarł w w Krakowie w wieku 93 lat. Jego pochówkowi w kościele na Skałce towarzyszyły protesty grup skrajnej prawicy.
