Prababcia

Już na Nowy Rok, pierwszy w tym roku blogowy wpis, załapały się zdjęcia z niedawno minionych świąt Bożego Narodzenia. Coroczna, prawie tradycyjna już  poranna wizyta wigilijna u mojej babci. Dla moich córek - prababci. Mają to szczęście, pisałem już o tym kiedyś TUTAJ, że ciągle mogą obcować z czasem przeszłym, z historiami minionymi, wciąż żywymi. Babcia teraz wyraźnie w lepszej kondycji, oby jak najdłużej.

Ojciec w ogrodzie

Lubię takie znaleziska, porządki. Szukam czegoś na dysku i znajduję zapomniane zdjęcia, skany zrobione dawno temu, odłożone na później, czyli na nigdy. "Nigdy" jednak nie nadchodzi nigdy, bo zawsze jednak znajdzie się jakieś "teraz". Teraz.

Fuji 400, kiev 88

I rzekł Bóg...

...i to było dobre.

W wersji polskiej udział wzięli:

• Morze - Bałtyckie 
• Plaża - piaskowa 
• woda - zimna 
• fala - porywająca i spieniona 
• kobieta - ubrana (niepotrzebnie)

Dobre lato

Dobre lato. Można usiąść gdzieś, na chodniku albo w polu się położyć, wszystko jedno, zamknąć oczy, a słońce dobre, ciepłe opada na powieki, całe lato masz na powiekach, bo lato to jest słońce dobre, ciepłe. Więc leżysz sobie na kamiennej płycie miejskiego cmentarza albo w trawach leżysz między niebem a ziemią, wszystko jedno, i to jest takie w słońcu dobre, ciepłe zamarzanie 

Edward Stachura "Jeden dzień"

Ilford FP4+
Kiev 88
Plaża, wiatr, chmury.

Lucinda

Lucinda jest kelnerką w jednej z setek małych restauracji na paryskim Montmartre. Do Paryża przyjechała z Kongo, kiedy miała 7 lat. Świetnie mówi po francusku, angielsku i z łatwością, jaką obdarzone są afrykańskie narody, powtarzała nasze polskie zdania. Ma synka, którego portret ma wytatuowany na ręce. Do Kongo nie chce wracać z powodu toczącej się wojny domowej.

Ilford FP 4 PLUS, Kiev 88

Aldona Jankowska

Kobieta wulkan. Pełna energii, nie boi się niczego, ani nikogo. Tryska radością, humorem i zaraża optymizmem. Fotografować takich ludzi, to jedna z największych przygód mojego życia.

Kabaret Hrabi

W sposób zupełnie niezaplanowany mój blog staje się albumem fotografii portretowej, choć jakoś nigdy nie marzyłem, aby akurat na tej gałęzi siedzieć, tak mi więc widać pisane, a z przeznaczeniem, tudzież powołaniem, dyskutować ciężko. Wygląda też na to, że nic innego ostatnio nie robię, chociaż robię. Ale za to jakie to portrety! No, może nie tyle jakie, co czyje! Bo dzisiaj typy zupełnie nieprzewidywalne, szalone i radosne. Moi Państwo: Joanna Kołaczkowska, Dariusz Kamys, Tomasz Majer, Łukasz Pietsch, czyli Kabaret Hrabi!

Jan Kanty Pawluśkiewicz - portret.

W Krakowie zna go prawie każdy. A jeśli nawet nie, to na pewno słyszał jego piosenki, może nawet nie wiedząc, że to on jest ich autorem. Jeden z założycieli grupy Anawa, związany też z Piwnicą pod Baranami, jego utwory wykonuje m.in Elżbieta Towarnicka i Grzegorz Turnau. Całkiem niedawno miałem ten zaszczyt i przyjemność gościć go w naszym studiu zupełnie z innej okazji i przy innym temacie zdjęć (szczegóły TUTAJ) i choć na wszystko mieliśmy niewiele ponad 30 minut, to nie mogłem sobie odmówić przyjemności zrobienia kilku portretów bardziej osobistych niż te sesyjne z linku powyżej. Zapraszam.

Oskar

Moja znajomość i przyjaźń z Oskarem ma chyba najbardziej rock'n'rollowy charakter ze wszystkich moich znajomości. Wszystko (no prawie wszystko) było jak w piosence, którą zamieszczam pod zdjęciami. Do dzisiaj wiele się zmieniło z wyjątkiem muzyki. Jesteśmy na etapie zakopywanie rowów.

Zepsuty negatyw

Zepsuty. Źle wywołany. Nie wiem co się stało. Chyba film się posklejał w koreksie i po wyciągnięciu jedna strona pokryta była jeszcze słabą warstwą emulsji. Skaner jednak dał radę i mimo tego błęducałość wyszła dość efektownie. Wygląda jak tekstury z fotoszopa, jak jakiś bardzo dobry preset na stare zdjęcia do Lightrooma. A to tylko źle wywołany film - i piękna modelka! :-)

Zdjęcia powstały przy okazji realizacji krótkiej sesji dla naszych zaprzyjaźnionych sióstr. Sesję nazwaliśmy "Black or White" chociaż wszyscy mówią, że powinna nosić tytuł "Black and White", bo trudno się zdecydować! Cała sesja (cyfrowo, aparat D700) tutaj.

Makijaż: Katarzyna Janiczek
Stylizacje: Agnieszka Cynarska-Taran.

Zapraszam.
 

 

 

 

Dla ścisłości i dla formalistów:
Aparat: Mamiya 67rb s-pro, obiektyw mamiya-secor C 140/4,5
film: Ilford Delta 100
wywoływacz R09 - 1/50.

Michał

Z Michałem poznaliśmy się na drugim roku studiów. Robiliśmy razem gazetę studencką "WUJ", potem byliśmy na Ukrainie, jeździliśmy po bezdrożach Turcji. Kilka lat później odwiedzaliśmy też różne mniej lub bardziej oddalone od wielkomiejskiej cywilizacji miejsca w Polsce. Michał jest dziennikarzem, pisarzem, publicystą, ekologiem. Prowadzi blog o tematyce ekologicznej "Low-Tech"

 

Jacek

Z Jackiem poznaliśmy się, gdy mieliśmy po 5 lat. Potem znaleźliśmy się w tej samej klasie "0" i tak zostało już przez całą podstawówkę. Jacek jest rzeźbiarzem (skończył krakowską ASP), scenografem filmowym (pracował m.in. przy "Domu Złym" i "Róży" Wojtka Smarzowskiego).

 

Paweł

Paweł. Mistrz świata w karate tradycyjnym (Łódź 2012, kata indywidualne i drużynowe). Nie znamy się długo, ale bardzo sobie cenię tę znajomość.

fotografia slubna krakow

Michał

Trudno w to uwierzyć, ale z Michałem znamy się grubo ponad 20 lat. Wprawdzie przy okazji powstawania tego zdjęcia okazało się, że zupełnie inaczej pamiętamy nasze pierwsze spotkanie, ale jakie to ma teraz znaczenie?

Nic nowego - akt

Wszystko w tym zdjęciu jest wtórne i do bólu wyeksploatowane. Naga kobieta, biust, światło przez żaluzje; zdjęcie czarno-białe, żeby było bardziej artystycznie. Nie oszukujmy się - to wszystko razem stanowi mocno zgrany motyw. Ale przyznam szczerze, że mi się podoba i patrzę z dystansem na tę fotografię jak zupełnie nie na swoją. Zdjęcie całkowicie zapomniane, znalazłem je na jakimś starym dysku kilkanaście dni temu. Rok 2006, Nikon d70.

 fot. Jacek Taran

Próba portretu

Początek roku niezwykle gęsty. W życiu i na blogu, w studio, na filmie i na karcie. Próby portretu.

Mała Bergitka

Grzebię w tym folderze z ich zdjęciami i ciągle znajduję coś nowego. Trochę ciepła i beztroskiej radości w ten mroźny wieczór.

A w tym temacie było już:
Sąsiedzi oraz Silna kobieta - zapraszam.

Kobiecość

Robię porządki na dyskach, szukam, sortuję, przenoszę i kopiuję z pamięci w niepamięć, z zapomnienia wyciągam na sam wierzch. I znalazłem coś, co było kiedyś dawno temu na ulicy Floriańskiej.

zdjecia slubne Kraków zdjecia biznesowe Kraków

Silna kobieta

Post scriptum do postu: Sąsiedzi. Na zdjęciu - Magda, prawdziwa feministka.

U Babci

Czas Wszystkich Świętych, to nie tylko wizyty na grabach, ale też, a może przede wszystkim, odwiedziny u tych, którzy jeszcze żyją. Moja babcia, prababcia moich córek. Mają ogromne szczęście, że jeszcze zastały ją na tym świecie, że mogą obcować z jej pamięcią.